Rondom San Marino, een kleine zelfstandige republiek gelegen op de grens met de Marken, zijn enkele mooie kastelen en dorpjes te bekijken. Uiteraard is dit ook mogelijk als je in Rimini verblijft want dat is om de hoek al het ware.

Gradara (foto's hiernaast) Van ver weg zie je op de top van een berg reeds de ommuring van dit dorpje. Het is geheel ommuurd met een groot aantal torens. Afmetingen zijn naar schatting 300x200 meter. Er staan leuke huisjes en een zeer mooi kasteel dat je kunt bezoeken a € 2,50 p.p (2016) Het is zeer de moeite waard om er een half uur door heen te lopen. Het dorp valt onder Italie mooiste dorpen lijst en dat is zeer terecht.

 

 

San Leo (foto's hieronder)dat iets verder op gelegen is staat ook op die lijst maar dit vinden we niet terecht. Buiten het enorme kasteel dat op een hoge rots gelegen is heeft het dorp niet veel te bieden en daar bedoel ik mee dat er geen leuke steegjes of dergelijke zijn. Heb de indruk dat deze titel gekocht is als je begrijpt wat ik bedoel. Wel een tweetal aardige kerkjes qua bouwstijl en de toren zijn leuk om even te gaan bekijken. Bezoek aan het kasteel kost € 9,00 p.p. en het is een fikse klim om er te geraken.

En dan natuurlijk San Marino zelf. Hier is het kasteel dat in 3 etappes gebouwd is een bezoek meer dan waard. Toren1, entree € 4,50 (2016) heeft achteraf gezien het meeste te bieden. Je kunt hier over de muren lopen en van binnen is ook alles te verkennen. Dit is ook het grootste van de 3. Toren 2, entree ook € 4,50, (kunt beter een soort pas kopen a € 7,50 waarmee je beide torens kunt bekijken maar ook nog naar het paleis en 2 musea kunt gaan) ligt eveneens op een hoge rots verbonden d.m.v. muren met kantelen die van boven af goed te bekijken zijn. Toren 3 is enkel een toren waar je verder niets anders kunt doen dan deze bekijken. Al met al ben je hier een halve dag mee bezig om alles te belopen en bekijken.

San Marino, dwergstaat

De stad zelf is net als Valkenburg. Erg druk, veel souvenier winkeltjes en speciaal voor de dames, er zijn ontzettend veel parfum zaken waar je voor een leuke prijs de bekende merken kunt kopen. Verder veel kleding en schoenwinkels maar allemaal in het duurdere segment. Het is niet bepaald goedkoop in deze kleine republiek. De hotels zijn nogal prijzig. Een alternatief is een hostel waar wij gebruik van gemaakt hebben maar dit bied uiteraard totaal geen luxe. Wel goedkoop is het eten. Keuze volop bij restaurants maar ook van die kleine tentjes die overal te vinden zijn.

Onderweg van San Marino gaan we voordat we bij Ancona zijn, waar we enkele dagen verblijven, naar het mooie dorpje Corinaldo. (foto onder) Als je op het net de plaatsnaam ingeeft krijg je een mooie foto te zien maar daarnaast heeft het dorpje veel te bieden. 

Ook dit is een ommuurd dorp met mooie muren en toegangspoorten uit einde 1400.

Er is zelfs een klein stukje waar je nog net als vroeger de wachter over een smal stukje muur kunt lopen.

Zeker de moeite waard om de reis te onderbreken.

Lekker genieten, benen strekken, misschien wat eten want er is een mogelijkheid hier en dan weer verder. Voor ons is dat Ancona

Corinaldo kasteel en dorp

Vanuit Ancona heb je mogelijkheden om diverse bezienswaardigheden te gaan bekijken. De oude stad is niet mooi en ook erg druk. Zo is er geen boulevard terwijl het aan zee gelegen is en dat is eigenlijk jammer. Wel is er zuidelijk van de stad voldoende mogelijkheid om aan het strand te gaan. Bijna alleen maar kiezel. Maar ga niet op een warme zaterdag of zondag want dan weet je niet waar je de auto  moet plaatsen. Dit geldt overigens voor de hele kust tot voorbij Sirilo. De lokale bevolking trekt erop uit op dit soort dagen en dan moet je bijna staande gaan zonnen als je de auto al kwijt geraakt bent. Ja als je heel vroeg gaat dan lukt het wellicht maar na 10 uur kun je het vergeten. Maar doe dit dan op een andere dag en dan heb je het strand voor je alleen, nou ja bijna alleen.

Due Sorelle is een veel gefotografeerd rotspartij. Bij de foto word meestal aangegeven dat dit gelegen is nabij Sirilo maar dat is niet het geval. Passo del Lupo vndt je bij Monte Conero en wel helemaal boven aan de berg vlak voordat de weg versmalt en verder voert naar militair gebied. (volg vanaf de SP1 het bord Monte Conero) Vanaf daarboven staat aangegeven Belvedere Sud. Volg dit pad dat tot aan de uitkijkpunten redelijk te bewandelen is. Wil je echter de pas over, dit is een smalle richel tussen 2 bergen, dan moet je verder afdalen over een zeer slecht pad dat alleen voor gevorderden te doen is. Tot aan de uitkijkpunten heb je 1/2 uur nodig, wil je over de pas dan moet je minimaal 3 uur rekenen. Of wat heel veel gedaan word, huur een kano en bekijk het vanaf de zee. Op deze manier zie je ook nog veel meer mooie kust en baaien die je anders niet ziet.

Huren kan in  Portonuovo dat redelijk dichtbij Ancona maar ook bij Monte Conero ligt.

Jesi is niet ver van Ancona verwijderd maar is ons zwaar tegen gevallen. Het heeft een schitterende ommuring met alle toeters en bellen erbij maar het stadje kan niet bekoren.

Hetzelfde geldt voor Rocca di Offagna, (foto links) ook geheel ommuurd maar daarbinnen niet al te veel moois behalve dan het kasteel dat op de top van de berg gelegen is. Dit dorp staat ook op de lijst van mooiste dorpen van het land maar helaas. Als je in de buurt bent dan moet je gaan maar om er extra heen te rijden is het niet waard. Geldt ook voor Jesi en Osimo. Dit laatste is ook ommuurd en wel leuker dan die andere 2 die ik hier noem. Hier kan je ook voor € 4,00 een korte rondleiding ondergronds nemen. Grotte del Cantinone heet het. Niet echt geweldig maar gewoon even leuk om wat anders te doen. Tour start een kwartier na het hele uur en duurt 45 minuten. Alleen in het Italiaans maar dat is geen probleem want je ziet wat bedoelt is m.b.t. het leven hier vroeger.

Arcevia en 3 ander kleinere dorpjes met een kasteel stonden hoog op onze to do list maar helaas het viel allemaal nogal tegen.

Het enige leuke hier was een lunch met koffie voor slechts € 5,00 voor 2 personen. Dan maar naar Genga. Dit is een leuk piepklein dorpje uit de 15e eeuw waar we even door heen wandelen. En dan weer verder langs de Gole della Rossa (kloof) met mooie bergen rondom. Na verloop van de reis komen we bij een oude Romeinse brug, Ponte Romano, met daarbij een klooster gelegen. (beide foto hieronder)

De natuur is hier vele malen mooier dan het gebied waar we gisteren doorheen gereden zijn naar Jesi en die andere 2.

Terug in Ancona wandelen we vanaf ons appartement nog even naar het oude fort, Forte Altaville, dat nu als hondenuitlaatplaats en kinderplaats gebruikt wordt.

Om de volgende bezienswaardigheid te vinden moet je in de buurt van dit monument zijn. Om heel precies te zijn moet je de Via Panoramica zien te vinden en de auto ergens tegenover nummer 15 te parkeren. Daar is een klein parkje waar de korte steile afdaling begint naar Grotte de Passetto. Zoals je aan de foto's hieronder zien kunt is het geen grot zoals de grotten van b.v. Valkenburg of druipsteen maar allemaal kleine grotjes waar de vissers in het verleden hun boten en materialen opsloegen en de gevangen vis schoon maakten. Tegenwoordig zijn deze allemaal nog in gebruik alleen met het verschil dat het als een soort 2e huisje gebruikt wordt door mensen die van varen houden. Complete keukens en interieur maar ook opslag van boten dat is wat er tegenwoordig in gevestigd is. En zoals je zien kunt zijn de poorten bijna allemaal mooi geschilderd.

In principe word een bezoek niet op prijs gesteld. Er staat een bord dat je tot aan grot no 7 toegang hebt en de andere 97 helaas niet. Maar als je niet in het weekend gaat en een beetje buiten het seizoen dan heeft er niemand een probleem mee en kun je alle  104 grotjes bekijken. In iets meer dan 1 uur kun je ze bekijken. De rest van de tijd kun je elders heen gaan.

Na enige dagen Ancona gaan we in zuidelijke richting naar Fiastra, een zeer klein dorpje aan een groot meer. De reden is 2 ledig n.l Gole de Fiastrone en Lame Rosse. We worden door de boerin van de agriturismo waar we verblijven gewaarschuwd dat het misschien niet toegankelijk is vanwege de recente aardbevingen. De Gole (kloof) is inderdaad niet goed bereikbaar maar de zandsteen formaties wel. Om er te geraken moet je over een goede conditie beschikken want het is behoorlijk klimmen. Nadat je de auto bij de dam geparkeerd heb loop je over de dam, door een tunneltje en dan gaat het rechts af. Na enige tijd is er een soort Y splitsing waar je links aanhoud. Rechts gaat naar een ander deel van de kloof maar dit is niet de moeite waard. We hebben het gelopen. Vanaf deze splitsing gaat het vervolgens 1/2 uur stevig omhoog en ook bij de formaties moet je nog flink klimmen. Wil je nog naar de kloof dan moet je vanaf Lamme Rosse het pad E2 verder vervolgen. Dat is dan nog circa 1 uur verder

Op weg naar onze volgende locatie voor overnachten komen we langs Sarnano. Volgens de boerin waar we afgelopen nacht verbleven zijn is dit een van de mooiste dorpjes uit de buurt. En gelijk heeft ze. Een wirwar aan steegjes met allemaal mooie huizen, paleizen en pleintjes. En ben je liefhebber van het bezoeken van kerken, het centro storico heeft er maar liefst 6.

Dan vervolgen we de weg naar Montefortino en vandaar een weg van 7 km naar de gole del Infernaccio. Na 4 km is het helaas afgesloten vanwege de aardbevingen. Dan maar verder naar Umito. De weg erheen is op zich al een belevenis want op vele plaatsen liggen de gehuchten tegen de bergen geplakt. Vanaf het hoogste punt van dit gehucht gaat een leuk pad naar de Cascatta della Prata. Circa 1 uur enkel nodig. Umito ligt nabij Aquasante.

Boven Umito, Vanaf dit punt start de wandeling naar de waterval. Midden Sarnano, een van de vele leuke steegjes en rechts een van die dorpjes op weg naar Umito. Het is wel erg bochtig maar dat is normaal in de bergen.

Een reis door de bergen duurt altijd veel langer. Voor 30 km in de bergen moet je minimaal 1 uur rekenen. Daar komt dan nog bij dat je foto stops zult maken en dan is het al snel 1 1/2 uur. Maar hier geldt dat je alle tijd moet nemen voor een dergelijk uitstapje.

De volgende dagen zijn we in Ascoli Pineto bij La Cantina. Van hier uit gaan we enkele dagen de omgeving bekijken. De eerste dag gaan we naar Ripe waar met maar liefst 3 borden de weg naar Grotte San Angelo aangegeven word. Na een korte wandeling zijn we er al. Er zijn diverse grotten maar in de grootste is het te doen. Hier hebben in het verleden de mensen gewoond en uiteraard hoort daar een kerkje bij. In de grot heel veel informatie over de geschiedenis die terug gaat tot aan de bronstijd. Het is zeer interessant en zodoende zijn we er een uur mee bezig alvorens we het pad verder vervolgen naar de Gole de Salinero. Al snel zien we een mooie waterval en niet veel later kijken we boven op een andere waterval. Het pad voert verder de kloof in totdat het klimmen over rotsen en waden door het water in gaat houden. Tot hier gaan we en dan moet naar het luid het mooiste en tevens smalste deel nog komen. Maar het weer speelt niet mee. Het gaat onweren en flitsen en dat betekent helaas het einde van deze tocht.

Trulli op de weg naar Ripe.                                                                  Waterval in de Gole de Salinero

De volgende dag gaan we naar Civitella del Tronto. Van veraf zie je het dorp al tegen de bergen gebouwd. En eenmaal daar begrijp je waarom dit dorp op de lijst van Italiaans mooiste staat. Vele smalle steegje met mooie huizen, een enorm kasteel dat buiten om al mooi om te zien is. Je kunt a € 6,00 het gaan bezoeken indien je interesse in kastelen hebt. Moet er minimaal 1 uur voor uit trekken en voor het dorp iets van 2 uur dus eigenlijk een dagtrip.

Ook het smalste steegje van Italie tref je hier aan.

Je past er net tussen.

Een aanrader.

Ook hebben we de afgelopen dagen andere bezienswaardigheden gezocht die op het programma stonden maar niet kunnen vinden. Vooral de Eramo San Marco, een klooster dat tegen een steile rots gebouwd is, is onvindbaar en dan te bedenken dat kerken en dergelijke altijd meer dan goed aangegeven worden.

In Teramo gaan we nog naar Castello Monica. Een klein maar zeer mooie kasteeltje op de via de castello aldaar.

Castello Monica, wat een pracht en praal

We verlaten Ancona en dalen zuidwaarts richting Ascoli. Onderweg maken we een uitstapje naar Atri. Hier tref je WWF Oasi Calanchi aan. Onderweg zul je dit verschijnsel al vaker kunnen zien en ook later zijn er mogelijkheden om dit soort bergen te bekijken maar hier heb je alle ruimte om de stoppen, wandelen en kijken naar wat ze in Amerika badlands noemen. Door de speling van wind en water spoelen jaarlijks de zachte delen van deze bergen weg waardoor er een heel apart landschap ontstaat. Zelfs enkele hoodoos (dit zijn eveneens stukken zandsteen maar dan op de top zit een stuk hardere steen waardoor de top niet afslijt) zoals ook in USA heel veel te zien zijn. Je hebt vanaf de parkeerplaats enkele mogelijkheden. Je kunt links af gaan en dan via diverse uitkijkpunten de mooie omgeving bekijken. Dit is circa 15 minuten tot bij een picknickplaats

Dan terug naar beginpunt en dan het pad rechts volgen. Ook deze kant is het circa 15 minuten waarop je kunt genieten. Dan terug naar de auto. In dit geval ben je iets meer dan 1 uur bezig.

De andere opties is om een rondje te maken. Die duurt dan 2 uur.

Heeft niet veel meer te bieden behalve wat meer natuur en een kapelletje maar dan heb je gewoon een lekkere stevige wandeling gemaakt want het hoogte verschil is behoorlijk.

De keuze is aan jou. Meer foto's in de video.

Wij reizen verder richting strand en wel naar San Vito Chietino - Marina waar we de komende 3 nachten verblijven. En al snel zien we de eerste Trabocchi.

Tussen San Vito en circa 15 km zuidelijker kun je vele mooie exemplaren gaan bekijken. Deze constructies waren en zijn soms nog bedoeld voor visvangst. Momenteel zijn enkele ingericht als restaurant en heten dan Trabocco.

Ze verschillen allemaal qua uitvoering en dat maakt het juist zo leuk. Wat ook heel leuk is, je kunt van de ene naar de andere lopen via paden die langs de zee aangelegd zijn. Uiteraard is de keuze aan jezelf. Wij zijn altijd eerst een heel stuk gelopen en weer terug, dan verder gereden en dan weer een deel gelopen heen en weer en dat 4 of 5 keer totdat de Costa de Trobbochi eindigt. Ook heb je op zeer veel plaatsen de mogelijkheid om het strand op te gaan. Op een baai na is het helaas wel allemaal kiezel.

Bij de laatste 4 is wel een zandstrandje. Wellicht niet natuurlijk maar hoe dan ook hier kun je even lekker het water in en onder de constructie lopen. Dit is een dagexcursie als je ze allemaal wilt gaan bekijken.

San Vieto is trouwens zeer toeristisch met als voordeel dat er in alle prijsklasse wel wat te eten valt. Meeste mensen gaan echter voor een zeer lage prijs op plastic bordjes en dito bestek overheerlijke gerechten proeven bij een tweetal zaken die aan de toegangsweg van het dorp te vinden zijn. Voor € 5.00 eet je een voorgerecht en voor € 5,00 een hoofdgerecht. Keuze is enorm.

Ook in beide trabbochi die aan de pier gevestigd zijn is een restaurant gevestigd.

De volgende dag gaan we naar Lanciano, een aardig dorp met een cathedraal en een mercato, een overdekte marktplaats waar je goed kunt eten. Maar daarom zijn we niet hier. We gaan namelijk naar Fontana Civitanova gedateerd uit 14e eeuw en laatst gerenoveerd in 1825. Om er te geraken moet je over het adres beschikken want het ligt nogal wat verwijderd van het dorp. Adres is Contrada San Egidio.

Overal loopt water en er zijn vele kikkers aan het genieten van dit heerlijk rustige plaatsje. Het is een pracht bouwwerk dat er ondanks dat er al bijna 200 jaar niets meer aan gedaan is nog in een redelijk goede staat verkeerd. Gewoon een leuk uitstapje op weg naar onze volgende bestemming.

Gessopalena is de volgende plaats die we bezoeken. Vanaf het pleintje ben je snel te voet is dit oude deel dat voor een heel groot deel vervallen is. Enkele woningen zijn inmiddels gerenoveerd en het hele complex is zeer de moeite om het te bezoeken. Borgo Medioevale zoals de naam is stamt uit de 14e en 15e eeuw en is boven op een top van een berg gebouwd. Bij het aanrijden zie je de contouren al hoog in de berg. Hier kun je naar harte lust dwalen door de oudheid. Althans wat er van over gebleven is.

Daarna gaan we nog op zoek naar San Martina sulle Murricana bij het gelijknamig dorp maar nergens een teken van waar deze, overigens volgens het net, mooie grot gelegen is.

Desalniettemin hebben we een leuke dag gehad en keren terug naar San Vito voor onze laatste overnachting.

Door de recente aardbevingen in het gebied waar we ons nu begeven wordt door de lokale bevolking ontraden om verder zuidwaarts te rijden hetgeen we van plan waren. Maar geen nood we hebben nog heel veel andere mooie bezienswaardigheden op het programma staan dus steken we het land dwars over naar Tivoli.

Hier bevinden zich een drietal Villa (parken), te weten Villa Ariana, met als thema bouwwerken uit het verleden, Villa D Este, dat niet zo interessant lijkt en Villa Gregoriana. Wij hebben voor dit na wikken en wegen laatste gekozen. Kiezen we voor natuur of cultuur, het werd natuur. Doen we morgen de cultuur. En daar hebben we zeker geen spijt van gekregen.  

Je kunt de 2 parken overigens samen op 1 dag bezoeken.

Na het zoeken van een parkeerplaats (het is een drukke stad met veel te weinig parkeergelegenheid) wandelen we naar de villa, betalen de entree a € 6,00 p.p. en staan aan het begin van een 2 uur durende wandeling door dit enorm mooie park. Watervallen in diverse soorten en maten, gebouwen uit de tijd van voor Cristus en grotwoningen, dit is wat je zoal tegen zult komen. Bijgaande foto's geven al enig beeld hiervan. Door gebrek aan tijd doordat we 200 km gereden (en we moeten nog naar Rome rijden) hebben is villa Ariana vandaag niet haalbaar meer. We komen morgen wel terug dachten we. Helaas was morgen een zeer slechte dag met veel regen. Ook was de drukte rond Rome, waar we overnachten, geen aanrader om terug naar Tivoli te gaan. Dus houden we Ariana nog tegoed voor een volgende keer.

Viterbo, Quarter San Pelligrino, mooi oud

Na een druilerige dag in Rome rijden we verder, nu noordwaarts en komen in Viterbo waar Centro Storico bezocht gaat worden.

Met name Quater San Pelligrino is een absolute must in deze ommuurde stad. Dateert uit de periode 11/14e eeuw en is wonderschoon. Dit deel deed ons denken aan de riddertijd en daar houden we wel van. Het is nog niet ontdekt door de toeristen dus ben er op tijd bij.

Vanuit Viterbo gaan we richting het Bolseno meer omdat we de komende 4 nachten verblijven in het piepkleine uit 14e eeuw stammende LateraHier is niet veel te beleven, op vrijdag en zaterdag is er een restaurant open waar je heel goed en zeer goedkoop kunt eten. Wil je echter op de andere avonden eten dan zul je dit onderweg moeten doen en die mogelijkheden zijn ruim aanwezig in de plaatsen zoals onder omschreven. We hebben deze locatie genomen omdat deze precies tussen de diverse bezienswaardigheden ligt welk we de volgende dagen gaan verkennen. Zowel naar links en rechts is alles binnen 1 a 1 1/2 uur rijden te doen. Hoog op de lijst om een bezoek aan te brengen is Bagnoregio. Niet zozeer om het dorpje maar de ligging zoals je hieronder zien kunt. Gelegen op een afkalvende rots waar je via een lange brug die zeer windig is heen kunt.

Bagnoregio, ooit verlaten nu weer deels bewoond voor toerisme

Het bijna ghosttown is in de zomer alive and kicking. In de winter wonen nog circa 10 mensen in het dorp dat steeds verder in krimt en verstevigd moet worden. De zachte steen waarop het gebouwd is kalvert af net als de bergen eromheen die nu al Calanchi aan het worden zijn. De brug is net de Chinese muur verwijzend naar de busladingen vol met mensen uit deze streek. Het dorp zelf is ook heel mooi maar niet al te groot. Vele restaurants en winkeltjes zijn er te vinden. De mensen proberen zodoende om het leven van de berg en het dorp te verlengen. Om erheen te mogen moet je trouwens entree betalen zijnde € 1,50 p.p. (2016) Ook moet er parkeergeld betaald worden € 3,00 per uur. En dat is net genoeg om op en neer te gaan, het dorp en omgeving te bekijken. Mocht je er iets willen eten dan zal je wat meer in de meter moeten doen. Update 2023: entree is nu € 5.00 p.p. excl. parkeergeld.

Vanuit Bagnoregio rijden we door de omgeving via vaak slechte stukken wegen en verder is er ook niet veel te beleven totdat wi door Porano rijden waar het Castello Rubello (links) de blikvanger is. Helaas in prive bezit dus niet te bezichtigen. Verder naar Orvieto (rechts) eveneens op zachte steen berg gelegen. Stad is aardig maar het zijn de speciale bezienswaardigheden die een bezoek aannemelijk maken. Zo kun je onderaards gaan a € 3,00 bij Pozzo della Cava, een oude pottenbakers grot en wijnopslag.

Wil je nog dieper dan is Pozzo di San Patrizio wellicht iets voor jou. Je kunt via een wenteltrap 64 meter afdalen. (INFO HIEROVER ZIE JE OP DE 2023 PAGINA) Of misschien zoek je het liever hogerop dat kan want Torre de Morro bied de mogelijkheid om tegen betaling deze te beklimmen (47 meter) om beloond te worden met een blik over de weide omgeving. Voor de wandelaars onder ons is er ook nog wat te doen n.l rondom de basis van de stad, dus aan de voet van de berg rond te wandelen. Dit neemt 2 uur in beslag en staat bekend als Anello della rupe. Tenslotte is er nog Crocifisso del Tufo, een necropolis met tombes uit de tijd van de Etrusken. Meer over de Etruzkentijd zie je  op www.necro-italia.jouwweb.nl

De volgende dag zijn we al redelijk vroeg bij de Cascatta del Mulito. Als je al eens in Pamukale (Turkije) geweest bent heb je die ervaring al. Maar niet geweest, nou. Dit zijn warmwater baden met water dat veel zout bevat. Het maakt zoutterrassen waarin je heerlijk toeven kunt bij een temperatuur van circa 30 graden. Dag in dag uit 24 uur lang. Veel bezocht door de locals ook of juist in de winter of als het kouder is want dan is het hier lekkerder dan dat de buitentemperatuur 30 graden is. De cascades kun je vinden iets noordelijk van het schitterende plaatsje Montemenaro (foto onder links) Dit dorpje valt onder de noemer van een van de mooiste van het land en dat is terecht. Het is niet groot maar charmant met een mooi plein Piazza di Castello. Omdat het niet zo groot is zijn we er alweer snel doorheen en rijden verder naar....

Pitigliano. (boven rechts) Ook dit gelegen op zachte steen rotsen en ook dit onder de noemer Italiens mooiste. Het is een oud dorp met de Joodse getto met daarbij een te bezoeken synagoge en vele mooie steegjes. Vanaf het punt waar bovenstaande foto gemaakt is loopt er een pad naar onder. Via Cava Madonna della Grazie. (links) Steil, smal, hoge rotsen hetgeen ze in USA slot canyon noemen. Het water heeft hier een pad uitgesleten dat de Etrusken al gebruikt hebben omdat hier enkele tombes geweest zijn.

Alweer een dag om, ja de tijd gaat snel als je het naar de zin hebt.

Na het aanbreken van een nieuwe dag rijden we naar Grotte di Castro (onder links ) dat eigenlijk tegen gevallen is.

Veel mooier is Bolsena, (boven rechts en hiernaast) een dorp dat niet op onze lijst stond maar onze aandacht werd getrokken door het enorme kasteel dat boven het dorp uitsteekt. Op verkenning dus en we moeten vast stellen:

Dit dorp hoort eigenlijk ook op de lijst van mooiste dorpen van Italia. En dan niet alleen voor het kasteel maar ook voor de steegjes en het hoge gehalte sfeer uit de riddertijd als je vanonder het dorp naar boven gaat. Het is trouwens aardig steil.

Maar je kunt ook naar boven rijden en vandaar het kasteel en enkele steegjes bekijken maar dan mis je dus het een en ander.

Als je naar Bagnoregio gaat kom je trouwens ook door dit dorp als je Latera als uitvalbasis zou nemen.

We verlaten Latera en daarmede ook Lazio en rijden de Toscane binnen. Niet veel later raken we net als vele andere onder ons gecharmeerd van het landschap dat met name in de Orcia Valley van toepassing is. Omdat al september is nu niet meer de groene glooiende landschappen maar ze zijn bruin of grijs maar hebben nog altijd veel aantrekkingskracht op vele toeristen zoals wij.

Doordat de weg naar Pienza, ons eerst doel vandaag, afgesloten is moeten we via de 53 rijden en dat was niet verkeerd want zo komen we langs wederom twee bezienswaardigheden waar we geen weet van hadden. Eerst Bagno Vignone, (2x onder) net als cascatta Mulina een warmwaterbad dat ook zout terrassen verschaft maar dan toch iets anders. Het water is hier een stuk minder warm maar toch lekker om er te vertoeven.

Niet veel verder zien we een mooi kasteel, Castello / Chiesa di Spedaletto, (links boven) dat dienst doet als Agritursmo net als bijna alle boerderijen die we tot nu toe tegen gekomen zijn.

En dan zijn we in Pienza na nog meer mooie omgevingen gezien te hebben. Een leuk oud deel waarvan opvalt het gebruik van een heel apart steensoort, wellicht van het materiaal waarop dit dorp gebouwd is. Er is markt en dat is voor de vrouw zeer aantrekkelijk. En dat mij de gelegenheid geeft om nog wat mooie foto en film te maken.

Door de vele foto stops is het alweer laat en rijden we naar Siena waar we de volgende twee nachten verblijven. In de avond gaan we de stad in naar het meest bekende plein van Italie, Il Campo.

San Gimignano is de volgende dag de eerste stop voor ons. Samen met busladingen toeristen zoeken we ons een weg door het mooie dorp. Ook hier is markt en dat maakt het fotograferen nog moeilijker want overal zijn mensen en tentdoek.

Dit dorp word ook wel het Manhatan van de Middeleeuwen genoemd vanwege de 11 torens die hoog boven het dorp uitsteken. Hoe hoger de toren hoe rijker de eigenaar was, dit was de gedachte aan het maken van deze torens die je nergens anders ziet. Althans buiten diverse kastelen en dorpen met ommuring maar dat is weer wat anders. En natuurlijk kerktorens. Hier is ook de mogelijkheid om een groot deel om rond het dorp te lopen langs de muren en rotsen met daarbij mooie uitzichten over de omgeving.

Op de terugweg naar Siena komen we door Colle di Val d Elza,( boven links) een mooi gelegen dorp met een kasteel en daarna naar Monteriggioni (boven rechts) een dorp geheel ommuurd met diverse torens. Dit laatste is eigenlijk een gehucht met enkele woningen binnen de muren. (afmeting ik schat 200x300 meter)

Anghiari v.a zuiden (links) en rechts gezien v.a. het noorden.

Ook weer een dorp op de lijst van mooiste terecht naar onze mening maar er zijn veel mooier dorpjes. Het is een leuke onderbreking voor een lange autorit. Of als je in of rond Arezzo verblijft is dit een leuk uitstapje.

Dit en ook het volgende bezienswaardigheid is misschien niet zo begrijpelijk want waarom ga je nu weer naar de andere kant van het land terwijl je ook verder noordelijk gereden zou kunnen hebben en dan vanaf Como naar huis. Ja dat zou normaal het geval zijn geweest was het niet zo dat we onderweg gekozen hebben om ons reisschema aan te passen vanwege de aardbevingen en we veel gereserveerde hotels konden annuleren alleen die in de dolomieten niet.

Vanaf ANGHIARI rijden we door mooi landschap naar Fossombrose en nemen daar de afslag Fossombrose Overst en volgen dan via Cardinale. Op grote borden wordt de bezienswaardigheid hier aangegeven: Marmitte dei Giganti. Niet veel later zijn we er.

Vanaf de brug kunnen we de kloof bekijken. Ziet er mooi en uitnodigend uit. Eens kijken of we erin kunnen geraken maar helaas niet mogelijk. Dus blijft het bij kijken. Het is een leuke korte tussenstop die op onze weg lag. Moet je er ver voor omrijden dan zou ik dat besparen. Of het zou moeten zijn dat je van holle wegen houd want die zijn hier, weliswaar onverhard maar mooi om te rijden. (foto hieronder) Dan wordt het gas geven geblazen want we hebben nog meer op het programma staan.

Op weg over de autosnelweg 14 heb je op gegeven moment een afslag Occhiobello. Volg de borden naar Stellata en je komt later bij naast geplaatste foto van Rocca Possente di Stellata. Het lijkt een kasteeltje maar het is een pomphuis uit de 11e eeuw. De kleine omweg a 15 km enkel meer dan de moeite waard want behalve dit mooi bouwwerk zie je ook de Po, met 652 km de langste rivier van Italie. En je waant je terug in Holland want ook hier zijn dijken waardoor de huizen lagen liggen dan de rivier. Een rondritje hier behoort dan ook tot de mogelijkheden. We rijden hierna richting Dolomieten waar we begonnen met 5 Torri en eindigen met 3 Zinnen.